مهاجرت از طریق سرمایه گذاری
مهاجرت
مهاجرت به جابجایی افراد از کشور خود به کشوری دیگر اطلاق می‌شود که در آنجا شهروند نیستند و با هدف سکونت به عنوان مقیم دائم و یا شهروند دارای تابعیت صورت می‌گیرد. مسافرت، گردشگری و دیگر انواع اقامت موقت و کوتاه‌مدت در کشوری دیگر در تعریف مهاجرت قرار نمی‌گیرند. اگرچه مهاجرت‌های کاری فصلی، گاهی در این طبقه‌بندی می‌گنجند.
در مقایسه با اقامت موقت، مهاجرت دائم به مراتب تصمیم مهمتری برای متقاضیان و خانواده آنهاست. متقاضیان دریافت شهروندی و یا اقامت از طریق سرمایه‌گذاری اغلب مجبور نیستند که کشور متبوع خود را برای همیشه ترک نمایند، اما مهاجران، وطن خود را ترک کرده و در کشوری دیگر با هدف زندگی به عنوان یک شهروند سکونت می‌کنند و دریافت اقامت اولیه و یا شهروندی برای آنها به معنی آغاز یک زندگی جدید در کشوری جدید است. کسب‌وکار، تحصیل و پرداخت مالیات اقامت تنها چند مورد از موارد مورد توجه آنهاست. فرآیند مهاجرت معمولا طولانی است و تا زمان اخذ تصمیم نهایی، چالش‌های بیشتری برای متقاضی ایجاد می‌کند. اما برنامه‌های شهروندی و اقامت از طریق سرمایه‌گذاری، روندی ملایم‌تر و تدریجی برای مهاجرت دائم ارائه می‌دهند که از اقامت موقت آغاز شده و به اقامت دائم و در نهایت احتمالا به شهروندی منتهی می‌شوند.
چرا افراد مهاجرت می‌کنند؟
مهاجران با انگیزه‌های مختلف کشور خود را ترک می‌کنند نظیر عدم دسترسی کافی به منابع محلی، تمایل به بهبود اوضاع اقتصادی، پیدا کردن شغل یا مشارکت در کسب‌وکارهای دیگر، بهترکردن استانداردهای زندگی، پیوستن به اعضای خانواده، بازنشستگی، مهاجرت به دلیل شرایط جغرافیایی و آب‌وهوایی، تبعید، گریز از بی‌عدالتی، بلایای طبیعی و یا جنگ، یا اینکه صرفا به دلیل تغییر کیفیت زندگی فردی.
اصطلاحات مختلفی برای توصیف وضعیت قانونی افراد یک کشور وجود دارند شامل شهروند، مقیم دائم یا مشروط، و یا غیرمهاجر. هر کشور ممکن است اصطلاحات قانونی دیگری نیز برای طبقه بندی بیشتر افراد داشته باشد.
شهروندان
افرادی هستند که در یک کشور متولد شده و یا اینکه به واسطه اخذ «تابعیت» و پس از سپری کردن مدت اقامت مشخص، تبعه آن کشور شده‌اند. این شهروندان از کشور اخراج نخواهند شد مگر اینکه ثابت شود که دریافت شهروندی آنها از طریق تقلب بوده است. این افراد می‌توانند در آن کشور آزادانه کار و فعالیت کنند و از هر گونه مزایای اجتماعی که شرایط دریافت آن را دارند بهره‌مند شوند.
شرایط اخذ تابعیت از کشوری به کشور دیگر متفاوت است اما بطور کلی شامل موارد زیر می‌شود:
- گذراندن یک آزمون زبان،
- گذراندن آزمونی از معلومات سیاسی، تاریخی و فرهنگی آن کشور،
- داشتن یک ویزا یا مجوز اقامت معتبر (بطور معمول یک مدرک اقامت دائم) در زمان ثبت درخواست،
- داشتن عدم سوءپیشینه،
- ادای سوگند شهروندی (نشان دهنده تعهد به کشور پذیرنده)،
- و در صورتی که کشور پذیرنده تابعیت دوگانه را به رسمیت نشناسد، چشم‌پوشی کردن از شهروندی یا شهروندی‌های پیشین.
افراد دارای اقامت دائم و یا مشروط
این افراد کسانی هستند که اجازه زندگی و کار در یک کشور را به صورت دائم دریافت می‌کنند و یک مجوز اقامت برای ایشان صادر می‌گردد. افراد به شیوه‌های مختلفی اجازه اقامت دائم دریافت می‌کنند. بیشتر آنها توسط اعضای خانواده و یا کارفرمایان حمایت می‌شوند. بسیاری دیگر از طریق سرمایه‌گذاری در املاک، شروع و یا مشارکت در یک کسب‌وکار، داشتن تخصص و یا استعداد خاص، پناهندگی و یا پناهجویی و دیگر برنامه‌های انسان دوستانه اقامت کشوری را به دست می‌آورند.
غیرمهاجرین (تبعه‌های خارجی)
کسانی که در این طبقه‌بندی قرار می‌گیرند بطور قانونی اما به صورت موقت در کشور حضور دارند. مثال‌هایی از این افراد شامل دانشجویان، مسافران با مقاصد کاری، گردشگران، نامزدها و افراد دارای وضعیت حمایتی موقت و غیره می‌شوند.
به طور کلی، این افراد با دریافت ویزای اقامت موقت به کشور مورد نظرشان سفر می‌کنند و از ابتدا به قصد مهاجرت وارد کشور نمی‌شوند اما درصد بالایی از آنها بعدا درخواست اقامت و یا شهروندی می‌دهند.
بهترین کشورها برای مهاجرت
سیاست‌های مهاجرتی هر کشور بسیار پیچیده بوده و از کشوری به کشور دیگر فرق می‌کنند و پیوسته نیز در حال تغییر و به‌روزرسانی هستند. با این حال، تعدادی از کشورهای دارای وضعیت سیاسی باثبات با توجه به پیاده‌سازی سیاست‌های مهاجرت آزادیخواهانه و شفاف خود توانسته‌اند اعتبار زیادی به دست آورند. برخی از این کشورها عبارتند از ایالات متحده آمریکا، کانادا، استرالیا، نیوزیلند، سنگاپور، برزیل و آلمان.
این کشورها به طور سنتی همواره پذیرای تعداد زیادی از مهاجران (به نسبت جمعیت خودشان) هستند، قوانین و انتظارات واضح و روشنی از متقاضیانی دارند که با هدف زندگی و کار به مدت طولانی و یا به طور دائم می‌خواهند به آنجا مهاجرت کنند و برای افراد خارجی اخذ شهروندی و یا تابعیت آن کشور را، اگرچه نه همیشه آسان یا ارزان، ممکن می‌سازند.
روش‌های مهاجرت به کشور دیگر
راه‌های مختلفی برای مهاجرت به کشورهای دیگر وجود دارد و هر کشور نیز سیستم مهاجرتی و امکانات خود را دارد که ممکن است با دیگر کشورها متفاوت باشد. با این حال برخی از رایج‌ترین شیوه‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:
- مهاجرت به عنوان نیروی کار ماهر و یا به عنوان مثال در مورد کشور کانادا از طریق برنامه‌های استانی برای نیروی کار موردنیاز،
- حمایت خانواده: ارسال دعوتنامه برای وابستگان مانند همسر، شریک زندگی، فرزندان، والدین، پدربزرگ و مادربزرگ و دیگر اعضای خانواده برای مهاجرت،
- مراقبت کنندگان: مهاجرت از طریق اثبات نیاز به فردی به عنوان پرستار کودک، افراد مسن و یا بیماران نیازمند مراقبت پزشکی که به مراقبت دائم نیاز دارند.
- ویزای استارت‌آپ: مهاجرت از طریق ایجاد یک کسب‌وکار و خلق مشاغل،
- خویش‌فرمایی: مهاجرت بعنوان فرد خویش‌فرما در فعالیت‌های فرهنگی و یا ورزشی،
- نیروی کار شاغل در بخش بهداشت و درمان،
- پناهجویی،
- مهاجرت از طریق سرمایه‌گذاری در املاک، پروژه‌های ملی، و یا پرداخت کمک بلاعوض به صندوق‌های دولتی و امثال آن.
در کراس بوردر فریدم، ما وضعیت هر متقاضی را به دقت تحلیل می‌کنیم و بهترین گزینه‌های ممکن را پیشنهاد می‌دهیم. تیم باتجربه ما با روندهای دولتی آشنایی کامل دارند و از طرف شما مراحل را طی خواهند نمود. متخصصان ما در قالب تیم‌های حرفه‌ای با یکدیگر هم‌فکری نموده و دانش و تجربه خود را به کار می‌برند تا تمامی جزئیات خاص هر پرونده از تمامی جنبه‌ها مورد توجه قرار گیرند. ما شما و افراد خانواده‌تان را در تمامی مراحل مهاجرت همراهی خواهیم کرد.
برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر در زمینه مهاجرت، می‌توانید با کارشناسان کراس بوردر فریدم در امارات، دانمارک و یا کانادا ارتباط برقرار کنید و یا فرم درخواست اطلاعات را پر نمائید تا وضعیت شما به دقت توسط کارشناسان ما مورد بررسی قرار گیرد و با شما در تماس باشند.